Πέμπτη 7/7/2022: Για πολλούς και διαφόρους λόγους τα τελευταία 43 χρόνια της ζωής μου συνηθίζω και περνώ τις Πέμπτες εντός του «Δρομοκαϊτείου». Έτσι και σήμερα, παρά τη ζέστη (όχι… αφόρητη), βρέθηκα στο «Δρομοκαΐτειο» με αρκετή καθυστέρηση, λόγω του ότι έκανα έναν μικρό (προληπτικό) έλεγχο στο αυτοκίνητό μου, διότι προετοιμαζόμαστε για το καλοκαιρινό μας ταξίδι στην πατρίδα μας τη Χίο.
Μπαίνοντας στο χώρο του νοσοκομείου, παρατήρησα μεγάλη κίνηση! Ήταν ημέρα εφημερίας και η μεταφορά των ψυχασθενών γίνεται συνήθως με αστυνομικά αυτοκίνητα. Σπανίως ψυχασθενής έρχεται με απλό αυτοκίνητο ή ασθενοφόρο, διότι τον φέρνουν βιαίως μετά από κάποιο παράπτωμα με εισαγγελική εντολή!…
Αφού λοιπόν πέρασα από τα Γραφεία Διοικήσεως και ήπια ένα ποτήρι νερό και μια πορτοκαλάδα, κατέβηκα να κάνω τη βόλτα μου (κάποιον «ευγενικό» έλεγχο λόγω της εφημερίας). Το προσωπικό – το μεγαλύτερο μέρος με γνωρίζει διότι επί 43 χρόνια μπανοβγαίνω στο Ίδρυμα και όλοι με χαιρετούν, είτε απλώς ευγενικά, είτε με εγκαρδιότητα!… Εγώ, εντυπωσιασμένος από τη μεγάλη παρουσία αστυνομικών, άρχισα να… μετράω… τα αυτοκίνητά τους. Αρχικά μέτρησα 6, κάπου παράμερα όμως ήταν άλλα τρία! Μέχρι τώρα (παλαιότερα) είχα μετρήσει μέχρι 7!…
Ανήσυχος λοιπόν πήγα και συνάντησα τους εφημερεύοντες ιατρούς. Αυτοί μου έδειξαν τον κατάλογο των εισαγωγών, που περιέργως ήταν… μόνον επτά (7). Βέβαια η ώρα είναι περίπου 11 π.μ. και μέχρι το βράδυ θα περάσομε τις 25!…
Και διερωτώμαι, εγώ ο «ειδικός» (που δεν είμαι, αλλά έχω την εμπειρία των 43 χρόνων προϋπηρεσίας): πού θα τους βάλομε αυτούς τους ανθρώπους, όταν ξεκινάμε με 10 (12;) κενές κλίνες!… Και ακόμα: τι θα κάνει το προσωπικό (γιατροί, νοσηλευτές κλπ.) όταν κάποιος δεν «υπακούει» στη φαρμακευτική αγωγή και αναστατώνει όλο το τμήμα;
Γνωρίζουν οι «διοικούντες» την Υγεία, ότι όλη αυτή η δυσπραγία (κορωνοϊός, οικονομική δυσπραγία κλπ. κλπ.) έχει διαλύσει κυριολεκτικώς τα νοσοκομεία; Από τη μία η αύξηση της ψυχασθένειας, από την άλλη η ελάττωση του προσωπικού (φεύγει-συνταξιοδοτείται προσωπικό και δεν αντικαθίσταται), πλησιάζει η στιγμή που θα δηλώσομε αδυναμία εφημερίας, με όλα τα επακόλουθα. Και βέβαια, όσοι δεν είναι γιατροί, πρέπει να γνωρίζουν ότι η ψυχασθένεια δεν είναι μια απλή παθολογική ασθένεια στην οποία υπάρχει η εναλλακτική λύση να κάνει τη φαρμακευτική αγωγή ο ασθενής σπίτι του! Δεν είναι: «πάρε τα φάρμακά σου, την αντιβίωσή σου κλπ. κι έχω να σε ξαναδώ σε 4-5 ημέρες». Η ψυχασθένεια[2] θέλει πολύ προσοχή διότι διαλύει σπιτικά!…
Αγαπητοί Αναγνώστες,
Ως γιατρός είμαι βέβαιος ότι και άλλα είδη καρκίνου θα ηττηθούν (θα θεραπευθούν)! Για την ψυχασθένεια… αμφιβάλλω!… 43 χρόνια στο Ψυχιατρείο έχουν δει πολλά τα μάτια μου!…
Πάντα με ΑΓΑΠΗ,
Αναστ. Ι. Τριπολίτης
Υ.Γ.: Προτού δημοσιευθεί το παρόν κείμενο, διαβάζω στον Ημερήσιο Τύπο (στην «ΕΣΤΙΑ» κ.α. εφημερίδες) ότι και τα γενικά νοσοκομεία «ασφυκτιούν» λόγω των πολλών εισαγωγών (COVID-19 κλπ.) και του μειωμένου προσωπικού! Επιτέλους, δεν μας ακούει κανείς; Έλεος πια!…
[1] Ο κ. Τριπολίτης υπηρετεί το Ψυχιατρείο επί 43 χρόνια, σε διάφορες θέσεις (3 φορές Πρόεδρος Δ.Σ. κλπ.).
[2] Και βέβαια, με τον όρο αυτό δεν εννοώ τα «ψυχολογικά» μας, τις «μαύρες» μας!…
